Horyzontalne przewierty sterowane

Technologia horyzontalnego przewiertu sterowanego składa się z trzech kroków: wiercenia pilotowego, rozwiercania gruntu, wciągnięcia rurociągu. Kiedy stosujemy przewierty zwykłe, przewierty horyzontalne i przekopy sterowane? Rzecz jasna przy przekraczaniu terenowych przeszkód tj. szosy, rurociągi, tory kolejowe. Metoda kiedy wykorzystujemy przewiert sterowany jest o wiele bardziej precyzyjna aniżeli przeciski pneumatyczne – kret, jednak nastręcza sporzej miejsca na komorę startową.

Przewierty pod drogami sposobem horyzontalnych przewiertów sterowanych rozpoczęły się w latach 60. Technikę tę zastosowano do wbudowania gazociągu stalowego pod rzeką Pajero w Kalifornii. Była to wówczas jeszcze strategia niesterowalna. Pierwszy przekop sterowany w Polsce zrealizowano w 1991 r. Realizując sterowane przeciski horyzontalne najpierw wdrażamy tak zwanego pilota, zatem zamkniętą od frontu stosunkowo giętką rurę pod kątem 11-22 deg. Dzięki temu że żerdzie są elastyczne, na planowanej głębokości zmieniamy kierunek wiercenia (odwierty geotermalne - dodatkowe informacje) na horyzontalny. Pilot jest od przodu ukośnie ścięty, dzięki temu możemy nim sterować. Żerdzie wiertnicze jak też pilot tworzą łącznie przewód wiertniczy. Zaraz za pilotem, natomiast przed pierwszą żerdzią znajduje się tzw. sonda nadawcza, przekazująca namiary na pilota. Systemy kierowania, gdy wykonujemy przewiert sterowany są 2 – albo korzysta się z radiowego, wtenczas rozporządzamy urządzeniem analogicznym, jak to przy przewiercie sterowanym. Urządzeniem skanujemy grunt. Gdy natrafi się na sondę, otrzymujemy jej dokładne umieszczenie i głębokość. Przedsiębiorstwa które trudnią się tego typu pracami to nierzadko firmy budowlane jakie stawiają także domy Żory - kilknij tu.

Ryzyko które się wiąże z nimi w czasie, kiedy wykonujemy przewierty sterowane to fakt, iż może przestać w pewnych okolicznościach działać, przykładowo ze względu na zaburzenia pochodzące od linii elektrycznych, pewnych rodzajów geologii, wyczerpania się baterii bądź braku opcji wejścia na trasę przewiertu czy ryzyka wkraczania na drogę przy ogromnym ruchu ulicznym. Są także powszechnie znane trudności przy prowadzeniu przewiertów w miejskich warunkach w ciągu dnia i takie przewierty robi się w nocy pomiędzy 12-tą w nocy a 5-tą o świcie, gdy maleje albo wygasa natężenie ruchu ulicznego.